Tajemnica laktacji: Dlaczego niektóre kobiety nie produkują pokarmu mimo stymulacji laktacji?

Wstęp:

Laktacja to naturalny proces produkowania mleka matki. Jest to złożone zjawisko, na które może wpływać szereg czynników. Mimo, że większość matek, jest w stanie karmić swoje dzieci naturalnie, niektóre kobiety napotykają trudności z produkcją mleka nawet po stymulacji. Ten artykuł ma na celu zbadanie różnych przyczyn, dla których kobiety mogą doświadczać problemów z laktacją.

1. Niewystarczająca stymulacja:

Laktacja wymaga regularnej stymulacji piersi, zazwyczaj poprzez karmienie dziecka lub używanie laktatora. Niewystarczająca stymulacja może prowadzić do ograniczonej produkcji mleka. Jest to często kwestia techniki i częstotliwości karmienia.

2. Problemy hormonalne:

Hormony takie jak prolaktyna i oksytocyna są kluczowe dla produkcji mleka. Zaburzenia hormonalne, w tym problemy z gruczołem przysadki mózgowej lub tarczycą, mogą wpływać na laktację.

3. Stan zdrowia matki:

Stan zdrowia matki, w tym anemia, niedożywienie, a nawet przewlekły stres, może mieć wpływ na produkcję mleka. Także niekompletnie urodzone łożysko – zwiększone krwawienie po porodzie, mimo tego, że zmniejszało się już. Zdrowie ogólne matki jest istotne dla efektywnej laktacji.

4. Wpływ leków i suplementów:

Niektóre leki, w tym hormonalne środki antykoncepcyjne, mogą wpływać na laktację. Ważne jest, aby kobiety karmiące piersią konsultowały się z lekarzem w sprawie wszelkich przyjmowanych leków.

5. Problemy z gruczołami piersiowymi:

Zablokowane przewody mleczne, infekcje piersi, czy inne problemy z gruczołami sutkowymi mogą utrudniać produkcję mleka.

6. Retencja mleka:

W niektórych przypadkach mleko jest produkowane, ale nie jest odpowiednio uwalniane z piersi, co może być spowodowane niewłaściwą techniką karmienia piersią lub problemami z przewodami mlecznymi.

7. Czynniki psychologiczne:

Stres, lęk i napięcie mogą negatywnie wpływać na proces laktacji, co podkreśla znaczenie wsparcia emocjonalnego dla matek karmiących.

8. Dieta i nawodnienie:

Niewłaściwa dieta i niewystarczające spożycie płynów mogą wpływać na ilość produkowanego mleka. Zbilansowana dieta i odpowiednie nawodnienie są kluczowe dla zdrowej laktacji.

9. Czynniki anatomiczne:

W niektórych przypadkach, problemy anatomiczne piersi mogą ograniczać produkcję mleka.

Zakończenie:

Problemy z laktacją mogą być frustrujące i stresujące dla nowych matek. Ważne jest, aby kobiety, które doświadczają trudności, szukały wsparcia i porad u specjalistów, takich jak położne, czy doradcy laktacyjni. Wiele problemów z laktacją można rozwiązać za pomocą odpowiedniej interwencji i wsparcia, co pozwala matkom na kontynuowanie karmienia piersią, jeśli tego sobie życzą.

Podsumowanie:

Rozumienie przyczyn problemów z laktacją jest kluczowe dla ich skutecznego rozwiązania. Współpraca z profesjonalistami, cierpliwość i dostosowanie podejścia do indywidualnych potrzeb mogą znacznie pomóc w przezwyciężaniu tych wyzwań.

Rozszerzanie diety niemowlaka to jeden z kluczowych momentów w jego rozwoju. Po kilku miesiącach życia wyłącznie na mleku matki lub mleku modyfikowanym, przychodzi czas na wprowadzanie nowych smaków i konsystencji. Proces ten jest ważny nie tylko z punktu widzenia rozwoju fizycznego, ale także edukacji smakowej dziecka. Aby przejście to było płynne i bezpieczne, warto pamiętać o kilku podstawowych zasadach.

Kiedy Rozpocząć Rozszerzanie Diety?

Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), wyłączne karmienie piersią jest zalecane przez pierwsze 6 miesięcy życia dziecka. Po tym czasie można stopniowo wprowadzać inne pokarmy. Jednak decyzja o rozpoczęciu rozszerzania diety powinna być skonsultowana z pediatrą lub doradcą laktacyjnym, którzy biorą pod uwagę indywidualny rozwój i potrzeby dziecka.

Pierwsze Kroki w Rozszerzaniu Diety

Obserwacja Gotowości Dziecka

Przed wprowadzeniem stałych pokarmów, upewnij się, że dziecko jest do tego gotowe. Oznaki gotowości to między innymi:

Wybór Pierwszych Produktów

Zazwyczaj pierwszymi produktami wprowadzanymi do diety są warzywa. Dobrze jest zacząć od jednoskładnikowych puree, które łatwo jest strawić i które pozwalają obserwować ewentualne reakcje alergiczne. Można także podawać produkty w stałej postaci (BLW). 

Stopniowość i Cierpliwość

Wprowadzaj nowe pokarmy pojedynczo, w odstępach kilku dni, aby móc zidentyfikować potencjalne alergeny. Zaczynaj od małych ilości, stopniowo zwiększając porcje.

Zasady Bezpiecznego Rozszerzania Diety

Upewnij się, że przygotowane pokarmy są bezpieczne – odpowiednio umyte, gotowane i zmiksowane. Przechowuj żywność w bezpiecznych warunkach, aby uniknąć zatrucia pokarmowego.

Obserwuj dziecko po każdym nowo wprowadzonym pokarmie, aby wykryć ewentualne reakcje alergiczne czy problemy trawienne.

Niektóre pokarmy są niezalecane dla małych dzieci, np. miód przed pierwszym rokiem życia ze względu na ryzyko botulizmu, a także orzechy czy małe owoce, które mogą stanowić ryzyko zadławienia.

Karmienie piersią nadal pozostaje ważnym elementem diety dziecka w okresie rozszerzania diety. Mleko matki dostarcza cennych przeciwciał, wspierających system odpornościowy dziecka.

Wprowadzanie Stałego Pokarmu – Etapy

Pamiętaj o Różnorodności

Zróżnicowana dieta to fundament prawidłowego rozwoju. Staraj się wprowadzać dziecku różne grupy pokarmowe, takie jak warzywa, owoce, mięso, ryby, produkty zbożowe i nabiał, z zachowaniem ostrożności i uwzględnieniem potencjalnych alergii.

Wnioski

Rozszerzanie diety jest ekscytującym, ale i stanowiącym wyzwaniem etapem w życiu dziecka i jego rodziców. Warto podchodzić do tego procesu z uwagą i troską, aby wspierać zdrowy rozwój dziecka i kształtować jego zdrowe nawyki żywieniowe. Każde dziecko jest inne, więc traktuj wyżej wymienione rady jako ogólne wytyczne i zawsze bądź w kontakcie z lekarzem pediatrą, doradcą laktacyjnym czy neurologopedą, którzy mogą dostosować zalecenia do indywidualnych potrzeb Twojego dziecka.

Karmienie piersią jest powszechnie uznawane za najlepszy sposób żywienia noworodków i niemowląt, dostarczając niezbędnych składników odżywczych oraz wspierając emocjonalną więź między matką a dzieckiem. Mimo to, dla niektórych kobiet proces ten może być wyzwaniem z powodu różnorodnych trudności takich jak bolesność, problemy z przystawianiem dziecka do piersi, czy też różne stany medyczne u matki czy dziecka. W takich przypadkach kapturki do karmienia piersią mogą okazać się nieocenionym narzędziem wspierającym ten naturalny proces. W tym artykule przyjrzymy się, jakie są zastosowania kapturków do karmienia piersią i w jaki sposób mogą one wspomóc matki karmiące.

Co to są kapturki do karmienia piersią?

Kapturki do karmienia piersią to cienkie silikonowe nakładki, które matka umieszcza na brodawkach piersi podczas karmienia. Są one zaprojektowane tak, aby naśladować kształt brodawki i otoczki, co może ułatwić niektórym noworodkom lub niemowlętom chwytanie piersi i ssanie. Kapturki są zazwyczaj dostępne w różnych kształtach i rozmiarach, aby dopasować się do różnych kształtów i rozmiarów brodawek.

Kiedy stosować kapturki do karmienia piersią?

Oto niektóre sytuacje, w których kapturki do karmienia piersią mogą być pomocne:

1. Problemy z przystawianiem dziecka do piersi

Dzieci, które mają trudności z prawidłowym przystawianiem się do piersi, na przykład z powodu zaburzeń neurologopedycznych, mogą skorzystać z użycia kapturka, który ułatwia chwytanie brodawki w danej sytuacji.  

2. Ból i podrażnienie brodawek

Kapturki mogą złagodzić ból spowodowany przez podrażnione, pękające lub poranione brodawki, pozwalając matce kontynuować karmienie piersią, jednocześnie dając czas na gojenie się brodawek. Jest to jednak niestandardowe postępowanie stosowane w sytuacjach awaryjnych, koniecznie po rozpoznaniu głównego problemu, przez który doszło do poranienia brodawek. Co ważne – kapturek nie leczy poranionych brodawek i nie eliminuje przyczyny poranienia.

3. Płaskie lub wklęsłe brodawki

Matki z płaskimi lub wklęsłymi brodawkami mogą odkryć, że kapturki pomagają w “wyciągnięciu” brodawek, ułatwiając niemowlęciu chwytanie piersi.

4. Przyzwyczajenie niemowlęcia do piersi

Niemowlęta karmione wcześniej butelką mogą mieć problem z przejściem na karmienie piersią. Kapturki mogą pomóc w takiej adaptacji, imitując bardziej sztuczne środowisko, do którego dziecko mogło się przyzwyczaić.

5. Nadprodukcja mleka

W przypadku, gdy matka ma bardzo szybki wypływ pokarmu, kapturki mogą pomóc w jego spowolnieniu, co ułatwia niemowlęciu ssanie i połykanie, zmniejszając odruch krztuszenia się, płaczu oraz objawy takie jak kolki, twardy brzuszek, problemy z gazami. 

Jak używać kapturków do karmienia piersią?

Przed użyciem kapturka ważne jest, aby skonsultować się z położną lub doradcą laktacyjnym, aby upewnić się, że jego użycie jest właściwe w danej sytuacji. Poniżej znajduje się kilka wskazówek dotyczących ich stosowania:

– Przed użyciem kapturka umyj ręce oraz upewnij się, że kapturek jest czysty.

– Umieść kapturek na brodawce tak, aby przylegał bezpośrednio do skóry, a brodawka znalazła się w jego końcówce.

– Przystaw dziecko do piersi, upewniając się, że jego usta obejmują zarówno brodawkę, jak i część otoczki.

– Po karmieniu oczyść kapturek według zaleceń producenta – umyj i wyparz.

Potencjalne zagrożenia i wskazówki

Chociaż kapturki do karmienia piersią mogą być bardzo pomocne, ważne jest, aby być świadomym potencjalnych zagrożeń ich używania:

– Niewłaściwe stosowanie może prowadzić do zmniejszenia podaży mleka, ponieważ ssanie przez kapturek nie zawsze jest tak efektywne jak bezpośrednie ssanie piersi.

– Długotrwałe używanie kapturków może wpłynąć na zdolność dziecka do efektywnego karmienia się bezpośrednio z piersi.

– Ważne jest, aby stopniowo odzwyczajać dziecko od kapturka, aby uniknąć trudności w przyszłości z karmieniem piersią.

Podsumowanie

Kapturki do karmienia piersią to przydatne narzędzie dla matek, które napotykają trudności podczas karmienia naturalnego. Dostarczają one rozwiązania na wiele problemów, pomagając w tym samym czasie zachować bliskość i więź, jakie niesie ze sobą karmienie piersią. Ostateczna decyzja o ich użyciu powinna być podjęta po konsultacji z odpowiednimi specjalistami, a ich stosowanie powinno być monitorowane, aby zapewnić najlepsze możliwe wyniki dla zdrowia i dobrostanu matki i dziecka. 

Wstęp

Wędzidełko to niewielka, ale ważna struktura anatomiczna znajdująca się w jamie ustnej człowieka. Rozróżniamy kilka rodzajów wędzidełek, w tym wędzidełko języka, wędzidełko wargi górnej i dolnej. Nieprawidłowości w budowie wędzidełek, szczególnie u dzieci, mogą prowadzić do problemów z mową, trudności w karmieniu, a nawet wpływać na rozwój zębów i zgryzu. Profilaktyka w tym obszarze jest więc niezmiernie ważna dla zapewnienia prawidłowego rozwoju i zdrowia dzieci.

Znaczenie Wędzidełka

Wędzidełko języka u dzieci, które jest zbyt krótkie lub nienormatywnie przyczepione (stan znany jako ankyloglossia), może ograniczać ruchomość języka. Dziecko

z krótkim wędzidełkiem może mieć trudności z ssaniem, połykaniem, a w późniejszym wieku – z wymawianiem niektórych dźwięków. Analogicznie, nieprawidłowości wędzidełka warg mogą wpływać na estetykę uśmiechu, zdolność do prawidłowego zamykania ust i w przyszłości na rozwój struktur kostnych twarzy.

Profilaktyka

1. Badania Przesiewowe

Już po porodzie, podczas karmienia piersią, położna lub doradca laktacyjny może zaobserwować skutki krótkiego wędzidełka języka – nieprawidłowe ssania piersi przez noworodka, poranione i bolesne brodawki, mała ilość pokarmu czy niski przyrost masy ciała. Kolejno rutynowe badania pediatryczne i stomatologiczne powinny obejmować ocenę wędzidełka. 

2. Wczesne Rozpoznanie

Wczesne rozpoznanie nieprawidłowości wędzidełka pozwala na szybką interwencję, co może zapobiec długofalowym konsekwencjom. Rodzice powinni być świadomi typowych objawów, takich jak problemy z karmieniem noworodków i niemowląt, niewyraźna mowa u małych dzieci, czy widoczne napięcie wargi podczas uśmiechania się.

3. Współpraca z Specjalistami

Rodzice, którzy zauważają u swojego dziecka objawy związane z krótkim wędzidełkiem, powinni skonsultować się z odpowiednimi specjalistami. Doradca laktacyjny oceni wpływ wędzidełka na karmienie piersią, zaleci odpowiednie ćwiczenia i we współpracy z neurologopedą i pediatrą / chirurgiem, poprowadzi malucha i jego rodziców przez cały proces wsparcia ruchomości języka, łącznie z ewentualnym podcięciem wędzidełka języka.

4. Zabiegi Korekcyjne

W przypadkach, kiedy istnieje wyraźna potrzeba, może zostać zalecony zabieg korekcyjny, taki jak frenulotomia, czyli przecięcie wędzidełka. Zabieg ten jest prosty i zazwyczaj może być przeprowadzony bez konieczności stosowania narkozy ogólnej.

5. Ćwiczenia

Przed i po zabiegu frenulotomii konieczna jest współpraca z doradcą laktacyjnym i neurologopedą w celu prowadzenia terapii, wsparcia procesu laktacji i profilaktyki zrostów. 

Podsumowanie

Wczesne rozpoznanie krótkiego wędzidełka języka u dzieci jest kluczowe dla ich zdrowia i rozwoju. Wczesne wykrycie i leczenie nieprawidłowości może zapobiec długofalowym problemom w obszarze mowy, odżywiania i rozwoju struktur twarzy. Współpraca między doradcą laktacyjnym, neurologopedą, fizjoterapeutą, chirurgiem i pediatrą jest niezwykle ważna. 

Karmienie piersią jest jednym z najcenniejszych darów, jakie możemy dać naszemu dziecku. Jest to nie tylko sposób na dostarczenie mu niezbędnych składników odżywczych, ale także zapewnienie mu ciepła, bliskości i poczucia bezpieczeństwa. Jednak, aby zapewnić naszemu dziecku optymalne zdrowie i rozwój, ważne jest również, abyśmy dbali o naszą dietę podczas karmienia piersią.

Kiedy kobieta karmi dziecko piersią, jej organizm potrzebuje większej ilości składników odżywczych niż zwykle. Wydzielanie mleka wymaga energii i surowców, dlatego ważne jest, aby zapewnić organizmowi odpowiednie pokrycie tych potrzeb. Dieta matki powinna być zrównoważona i bogata w składniki odżywcze, takie jak białko, węglowodany, tłuszcze, witaminy i minerały. Odpowiednia dieta wpływa na jakość i skład mleka matki oraz na zdrowie i rozwój dziecka.

Jednym z najważniejszych składników diety matki karmiącej piersią jest białko. Białka są podstawowym budulcem tkanek i komórek w organizmie, dlatego dostarczanie odpowiedniej ilości białka jest niezwykle istotne. Dobrze przyswajalne źródła białka to mięso, ryby, jaja, nabiał, rośliny strączkowe i orzechy. Warto również spożywać pełnowartościowe źródła białka, takie jak chia, quinoa i amarantus.

Kolejnym ważnym składnikiem diety matki karmiącej jest węglowodany. Węglowodany dostarczają organizmowi energii, która jest niezbędna zarówno matce, jak i dziecku. Ważne jest jednak wybieranie tzw. “zdrowych” węglowodanów, czyli z pełnoziarnistych produktów zbożowych, warzyw, owoców i strączkowych. Unikaj przetworzonych produktów, które są bogate w cukry proste i niezdrowe tłuszcze.

Tłuszcze również odgrywają ważną rolę w diecie matki karmiącej piersią. Zdrowe tłuszcze, takie jak te zawarte w olejach roślinnych, awokado, orzechach, nasionach chia i tłustych rybach, dostarczają organizmowi niezbędne kwasy tłuszczowe omega-3. Kwasy te są korzystne zarówno dla matki, jak i dla dziecka, wpływając na rozwój mózgu oraz poprawiając funkcje poznawcze i odporność.

Witaminy i minerały odgrywają również kluczową rolę w diecie matki karmiącej. Często zaleca się przyjmowanie suplementów witaminowych, zwłaszcza kwasu foliowego, witaminy D, witaminy C, witaminy B12 oraz żelaza i wapnia. Jednak najlepszym źródłem składników odżywczych są świeże, naturalne produkty spożywcze, dlatego warto korzystać z diety zróżnicowanej i bogatej w owoce, warzywa, produkty pełnoziarniste, mięso i ryby.

Warto również pamiętać o picie odpowiedniej ilości płynów. Karmienie piersią jest procesem, który wymaga od kobiety nawadniania organizmu. Woda, soki, herbatki ziołowe i inne napoje bezkofeinowe są ważne, aby zapewnić odpowiednie nawodnienie.

Wnioski są jednoznaczne – dieta matki ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i rozwoju dziecka. Regularne dostarczanie odpowiednich składników odżywczych zapewni prawidłową produkcję mleka, a co za tym idzie, dostarczenie dziecku niezbędnych składników do wzrostu i rozwoju. Zadbajmy więc o naszą dietę, aby nasze dzieci otrzymały wszystko, czego potrzebują do zdrowego startu w życie.

Karmienie piersią jest naturalnym i najzdrowszym sposobem żywienia noworodka. Dla matki i dziecka ma wiele korzyści, zarówno krótko-, jak i długoterminowych. Oto kilka głównych zalet karmienia piersią:

1. Odpowiednie składniki odżywcze: Mleko matki jest idealnie dostosowane do potrzeb dziecka. Zawiera wszystkie niezbędne składniki odżywcze, takie jak białka, tłuszcze, węglowodany, witaminy i minerały. Jest również łatwo przyswajalne, co pomaga w zdrowym wzroście i rozwoju dziecka.

2. Ochrona przed infekcjami: Karmienie piersią dostarcza dziecku naturalne przeciwciała, które pomagają mu zwalczać infekcje. Mleko matki zawiera też enzymy, probiotyki i inne składniki, które wzmacniają układ odpornościowy. Dzieci karmione piersią są mniej podatne na infekcje układu oddechowego, żołądkowo-jelitowe i wiele innych chorób.

3. Ułatwia więź emocjonalną: Karmienie piersią to wyjątkowy moment zbliżenia matki i dziecka. Bliski kontakt podczas karmienia przyczynia się do budowania silnej więzi emocjonalnej. Dodatkowo, kontakt skóra do skóry, który można praktykować podczas karmienia piersią, ma korzystne działanie na rozwój neurologiczny dziecka.

4. Ochrona dla matki: Karmienie piersią zmniejsza ryzyko wystąpienia niektórych chorób u matki. Kobiety, które karmią piersią mają mniejsze ryzyko zachorowania na raka piersi, jajnika i macicy. Ponadto, karmienie piersią pomaga zmniejszyć krwawienie po porodzie i przyspiesza powrót macicy do pierwotnego rozmiaru.

5. Ekonomiczne i praktyczne: Karmienie piersią jest tańsze niż żywienie dziecka mlekiem modyfikowanym. Mleko matki jest zawsze dostępne, zawsze odpowiedniej temperatury i nie wymaga przygotowywania. Jest to szczególnie przydatne podczas podróży lub w sytuacjach, gdy dostęp do innej formy żywienia jest ograniczony.

6. Korzyści dla środowiska: Karmienie piersią jest również korzystne dla środowiska. Nie generuje opakowań, butelek plastikowych, ani produkcji mleka modyfikowanego, co przyczynia się do redukcji śladu węglowego.

Światowa Organizacja Zdrowia zaleca karmienie wyłącznie piersią przez pierwsze 6 miesięcy życia, a następnie 2 lata lub tak długo, jak matka i dziecko sobie życzą. 

Podsumowując, karmienie piersią ma liczne korzyści zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Mleko matki dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych, wzmacnia układ odpornościowy i wspomaga zdrowy rozwój. Dodatkowo, karmienie piersią wzmacnia więź emocjonalną między matką i dzieckiem. Dlatego warto karmić piersią, aby zapewnić dziecku najlepszy start. 

Wstęp:

Witajcie na moim blogu! Dziś chciałabym poruszyć ważny temat dotyczący profilaktyki zapalenia piersi. Jest to ważne zagadnienie, które może wpływać na zdrowie kobiet, zarówno podczas ciąży, jak i po porodzie. W tym artykule, skoncentrujemy się na roli położnej w zapobieganiu zapaleniu piersi i przedstawimy niektóre kluczowe środki ostrożności oraz praktyki, które mogą pomóc uniknąć tej dolegliwości.

1. Wyjaśnienie zapalenia piersi:

Zapalenie piersi, często nazywane mastitis, jest stanem zapalnym piersi, który często występuje u kobiet karmiących piersią. Może być spowodowane zakażeniem bakteryjnym (rzadziej grzybiczym) lub zablokowaniem przewodów mlecznych. Może być bolesne i wpływać na zdolność kobiet do karmienia piersią. Jednak wiele przypadków zapalenia piersi można łatwo uniknąć poprzez odpowiednią profilaktykę i dbanie o zdrowie piersi.

2. Rola położnej w profilaktyce:

Położna odgrywa kluczową rolę w profilaktyce zapalenia piersi, zarówno podczas prenatalnej opieki, jak i po porodzie. Oto kilka sposobów, w jakie położna może pomóc:

   a. Edukacja: Położna może pełnić istotną rolę w edukowaniu kobiet na temat zapobiegania zapaleniu piersi. Powinna wyjaśniać, jak prawidłowo karmić piersią, jak utrzymać higienę piersi i jak unikać zatkania przewodów mlecznych.

   b. Pomoc w pozycjonowaniu: Warto zwrócić uwagę na to, jak nowa mama karmi swoje dziecko piersią. Położna może pomóc w prawidłowym pozycjonowaniu dziecka podczas karmienia, co może zmniejszyć ryzyko zablokowania przewodów mlecznych i ułatwić prawidłowy przepływ mleka.

   c. Monitorowanie zdrowia piersi: Położna powinna regularnie sprawdzać stan piersi i dzielić się informacjami na temat oznak zapalenia piersi z matką. Nawet wczesne wykrycie i szybka reakcja mogą pomóc w uniknięciu powikłań.

3. Samoopieka i profilaktyka domowa:

Ponadto, istnieje wiele praktyk, które kobieta może wprowadzić jako część swojej rutynowej opieki nad piersiami, aby zmniejszyć ryzyko zapalenia piersi. Oto niektóre zalecenia:

   a. Prawidłowa higiena piersi: Regularne mycie piersi ciepłą wodą i delikatne osuszanie ich może zapobiec zakażeniom i zmniejszyć ryzyko zapalenia piersi.

   b. Prawidłowe przystawanie dziecka do piersi: Pomocne jest zastosowanie prawidłowej techniki przystawania dziecka do piersi podczas karmienia, aby zapewnić prawidłowy przepływ mleka i uniknąć zatkania przewodów mlecznych.

   c. Regularne karmienie: Regularne i częste karmienie piersią może zmniejszyć ryzyko zatkania przewodów mlecznych i akumulacji mleka w piersiach.

Podsumowanie:

Zapalenie piersi jest dolegliwością, którą można skutecznie zapobiegać. Poprzez edukację położnej, prawidłowy nadzór nad stanem piersi oraz stosowanie odpowiednich praktyk domowych, kobiety mogą zminimalizować ryzyko zapalenia piersi i cieszyć się komfortem podczas karmienia piersią. Pamiętajmy, że profilaktyka oraz świadomość są kluczowe w utrzymaniu zdrowych piersi.

Mam nadzieję, że ten artykuł dostarczył ważnych informacji na temat profilaktyki zapalenia piersi. Jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości, nie wahaj się skonsultować z położną. Zapewnienie zdrowia i komfortu piersi to integralna część sukcesu podczas karmienia piersią.

Podczas karmienia piersią, wydziela się oksytocyna. Jest to hormon, który po porodzie odgrywa ogromną rolę – odpowiada za wypływ pokarmu z piersi i wspomaga obkurczanie macicy. Oksytocyna wydziela się podczas ssania brodawki sutkowej, a więc karmiąc dziecko piersią, wpływasz na szybszą inwolucję macicy, mniejsze krwawienie połogowe, co w rezultacie daje mniejszą utratę krwi i lepsze samopoczucie.

Ponadto karmienie piersią zmniejsza ryzyko zachorowania na raka piersi i jajnika, a w starszym wieku zmniejsza także ryzyko osteoporozy i złamania kości biodrowej. Wpływa również na rzadsze zachorowania na nadciśnienie tętnicze, choroby serca, choroby metaboliczne, cukrzycę typu II, otyłość, hiperlipidemię.

Podczas karmienia piersią wydzielają się endorfiny, czyli naturalne hormony szczęścia, dzięki temu masz mniejsze ryzyko zachorowania na depresję poporodową, a sam baby blues może mieć łagodniejszy przebieg. Endorfiny z oksytocyną to hormony odpowiedzialne za powstawanie więzi międzyludzkiej i zakochiwanie się. Często kobiety karmiąc dziecko, rozczulają się nad nim, kiedy zasypia wtulone w ich ciało.

Podczas karmienia piersią, zużywasz mnóstwo energii na wytwarzanie pokarmu, a przy tym tracisz zbędne kilogramy zgromadzone w ciąży.

Koszt mieszanek, butelek, smoczków, wyparzaczy, podgrzewaczy i innych akcesoriów do karmienia sztucznego niemowląt jest coraz wyższy. Szacuje się go na ok 5 tys rocznie. Warto więc pomyśleć o inwestycji w swoje zdrowie (także psychiczne) i przeznaczyć powyższą kwotę na wizytę u fizjoterapeuty uroginekologicznego, doradcy laktacyjnego, psychologa lub u kosmetyczki, fryzjerki czy zarezerwować romantyczną kolację i spędzić czas we dwoje.

Karmienie piersią jest także ekologiczne. Kobiety karmiąc dzieci piersią, zmniejszają ilość produkowanych sztucznych mieszanek, a więc i energii zużytej na to, plastiku, który trafi do środowiska, zanieczyszczeń itp.

Karmiąc piersią, wybierając się na wycieczkę z maluchem, nie musisz logistycznie planować drogi z uwzględnieniem miejsc na mycie i wyparzanie butelek. Nie musisz zastanawiać się, ile wody zabrać ze sobą, jak i gdzie ją podgrzejesz, albo przez ile czasu będzie cierpła w termosie i co gdy ostygnie? Nie musisz rezygnować ze spacerów brzegiem morza, czy wypraw po górskich szlakach. Nie potrzebujesz zabierać ze sobą całej torebki wszystkich potrzebnych rzeczy, malucha możesz zamotać w chustę i iść na spacer.

Jeśli tylko chcesz karmić piersią, uwierz w siebie, to już jest połową sukcesu.  

Kto udziela takich porad?

Porada laktacyjna może być udzielana przez położną, ponieważ w zakresie kompetencji położnych leży m.in. opieka nad kobietą w trakcie laktacji oraz nad noworodkiem. W toku kształcenia zawodowego położne są przygotowywane do takiej pracy, zdobywając wiedzę i umiejętności, a z czaem doświadczenie. Znaczna część z nas, pracując z kobietami w trakcie laktacji, dokształca się i podnosi swoje kompetencje, zdobywając tytuły, które często są bardziej kojarzone ze wsparciem laktacyjnym w Polsce, niż poradnictwo położnej (nad czym, nie ukrywam, ubolewam):

  1. Kurs specjalistyczny dla położnych – tytuł: Edukator ds Laktacji
  2. Kurs dokształcający “Problemy w laktacji” dla położnych i lekarzy – realizowany przez Centrum Nauki o Laktacji (CNoL), po którym można uzyskać dwie certyfikacje: a. Certyfikowany Doradca Laktacyjny (CDL) – tytuł polski, przyznawany na 7 lat b. Międzynarodowy Konsultant Laktacyjny (IBCLC) – tytuł międzynarodowy, przyznawany na 5 lat. IBCLC może zostać także osoba nie związana z medycyną, w związku z tym w Polsce powstaje coraz więcej możliwości ukończenia kursu przygotowującego do egzaminu na IBCLC poza CNoL.
  3. Inne kursy specjalistyczne, konferencje, kongresy na temat laktacji itd.

Gdzie są udzielane porady laktacyjne?

  1. Szpital – po porodzie na Sali Porodowej i na Oddziale Położnictwa
  2. Poradnie laktacyjne – w gabinetach, do których przyjeżdża kobieta z dzieckiem
  3. W domu – przyjeżdża doradca do domu, położna środowiskowa na patronaż

Jak wygląda porada laktacyjna?

Każdy z doradców laktacyjnych (będę w ten sposób nazywała całą grupę ludzi, świadczących poradnictwo laktacyjne) realizuje porady w swój wypracowany sposób. Inaczej wygląda porada, kiedy kobieta leży na Oddziale Położnictwa świeżo po porodzie. Doradca ma dostęp do dokumentacji i opisu całego porodu, karmienia piersią do tej pory i innych, istotnych dla laktacji, informacji. Zapewne wywiad nie będzie wtedy zajmował tyle czasu, co w sytuacji, gdy doradca przyjeżdza do pacjentki np. Karmiacej 3 msc, gdzie musi zapytać o wszystko, a sama droga laktacyjna do tego czasu mogła być bardzo zmienna.

Porada laktacyjna u mnie trwa około 1,5 godz (do 2 godz) – norma: 1-1,5 godz

Składowe:

  1. wywiad – zdrowie kobiety przed ciążą, cały przebieg ciąży, leki, hospitalizacja, stres, przebieg porodu, stan dziecka po porodzie, cała droga laktacyjna – kontakt “skóra do skóry”, karmienie od początku, dokarmianie – ile, czym- pokarm mamy? Mieszanka? Jedno i drugie? W jakim stosunku? Oraz za pomocą czego – kieliszkiem? Butelką? Jaka? Itd
  2. badanie piersi – kształt, wielkość, spoistość, zmiany, zgrubienia, brodawki – chwytliwość, ciągłość naskórka, kolor, wielkość itd
  3. badanie dziecka – ważenie, zabarwienie skóry, wilgotność śluzówek, napięcie mięśniowe, odruchy oralne, ruchomość języka itd
  4. ocena aktu karmienia – pozycja mamy i dziecka, ew. korekta lub zaproponowanie zmian, ocena wydolności dziecka podczas karmienia, efektywności jedzenia – stosunek zassań do przełknięć, miarowość, czas trwania przerw, długość cykli zassań itd
  5. Zalecenia – zaproponowanie zmian dla poprawy sytuacji laktacyjnej, w zależności od problemu, z którym mama/rodzice się zgłaszają

Przygotowanie do konsultacji domowej

  1. Podczas konsultacji laktacyjnej ZAWSZE potrzebny jest duet mamy i dziecka.
  2. Pozostali domownicy, jeśli są to osoby wspierające, przy których mama karmiąca czuje się komfortowo, jak najbardziej mogą uczestniczyć podczas spotkania
  3. Starsze dziecko, jeśli mama będzie miała podzielnośc uwagi, albo maluch zostanie pod opieką innej osoby, jak najbardziej może być podczas spotkania
  4. Zwierzęta, jeśli nie są agresywne, jak najbardziej mogą być w pokoju, gdzie będzie odbywała się konsultacja
  5. Przygotujcie książeczkę zdrowia dziecka, wypis noworodkowy ze szpitala i inne konsultacje specjalistyczne dziecka lub mamy, jeśli się takie odbyły po porodzie
  6. Nie sprzątajcie mieszkania specjalnie przed moimi odwiedzinami – jestem po to, aby Wam pomóc, nie oceniać równo zasłane łóżko 🙂 wiem, jak laktacja bywa wymagająca i jak kobieta może się czuć po porodzie, nieład w domu jest rzeczą naturalną

Jeśli macie pytania, zapraszam do kontaktu 🙂

Położna w Polsce – często zawód położnej jest utożsamiany z zawodem pielęgniarki, jednak są to dwa różne odrębne zawody, dające zupełnie odmienne kompetencje.

Położna / Położny to osoba, która zajmuje się zdrowiem kobiety na całym etapie jej życia – od poczęcia do śmierci.

Aby wykonywać zawód położnej należy ukończyć min. 3 letnie studia licencjackie na Uczelni Medycznej, otrzymując tytuł licencjatu położnictwa. Kolejno otrzymuje się prawo wykonywania zawodu przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych, aby móc podjąć pracę w tym zawodzie. W obowiązkach położnej jest nieustanne zdobywanie wiedzy i kompetencji. Ścieżka edukacyjna obejmuje kolejno studia magisterskie, doktoranckie, habilitację, profesurę. Część położnych decyduję się na pracę naukową i badawczą. Mnóstwo położnych podejmuje dodatkowo edukację w formie specjalizacji np położniczo – ginekologicznej, neonatologicznej czy środowiskowo – rodzinnej. Jak również podnoszenie swoich kompetencji w formie kursów – specjalistycznych, dokształcających czy kwalifikacyjnych.

Miejsca, w których pracują położne:

  1. Szpital: Izba Przyjęć w Szpitalu Ginekologiczno – Położniczym, Oddział Patologii Ciąży, Sala Porodowa, Oddział Położnictwa, Oddział Patologii Noworodka, Oddział Intensywnej Terapii Noworodka, Oddział Ginekologii, Oddział Endokrynologii Ginekologicznej, Oddział Ginekologii Onkologicznej, Sala Operacyjna i Pooperacyjna Ginekologiczno – Położnicza
  2. Poradnie: Poradnia Ginekologiczno – Położnicza POZ, Poradnia Przyszpitalna Szpitala Specjalistycznego Ginekologiczno – Położniczego, Poradnia Laktacyjna
  3. Kliniki Leczenia Niepłodności i in vitro
  4. Poradnia Medycyny Estetycznej
  5. Punkt pobrań krwi i cytologii
  6. Żłobek
Położna - kim jest?

Wybrane kompetencje zawodowe położnej

  1. Edukacja związana ze zdrowiem prokreacyjnym, dojrzewaniem, w tym edukacja seksualna
  2. Rozpoznawanie i prowadzenie ciąży fizjologicznej
  3. Prowadzenie edukacji przedporodowej
  4. Przyjmowanie porodu fizjologicznego
  5. W razie potrzeby nacinanie i szycie krocza
  6. Zdjęcie szwów z krocza, rany po cięciu cesarskim, rany po operacji ginekologicznej
  7. Realizowanie spotkań patronażowych po porodzie
  8. Opieka nad ciężarną, położnicą i noworodkiem
  9. Poradnictwo laktacyjne
  10. Opieka przed i pooperacyjna z zakresu ginekologii, ginekologii onkologicznej i ginekologii estetycznej
  11. Pobieranie materiału do badań diagnostycznych i cytologicznych
  12. Ordynowanie i wypisywanie recept na określone leki
  13. Szeroko pojęta edukacja zdrowotna
  14. Poradnictwo z zakresu prawidłowego żywienia i stylu życia, w tym zdrowia prokreacyjnego
  15. Poradnictwo i opieka nad kobietą w okresie okołomenopauzalnym
  16. Asysta przy zabiegach z zakresu ginekologii
  17. Instrumentacja przy operacjach ginekologiczno – położniczych itd.

Każda kobieta ma prawo do bezpłatnej opieki swojej położnej środowiskowo – rodzinnej. Należy złożyć deklarację wyboru położnej w Przychodni, która taką położną zatrudnia. Można także korzystać z usług położnej w formie komercyjnej. Jest to osoba, która prowadzi Indywidualną Praktykę Położnej, często w miejscu wezwania, w związku z tym, przyjeżdża do domu, ograniczając stres przyjazdu do przychodni np. kobiety świeżo po porodzie wraz z noworodkiem czy kobiety świeżo po operacji.

Kontakt